Dyrektor Operacyjny dostał wypowiedzenie po 14 latach pracy w jednej firmie. Była to decyzja w konsekwencji zmiany właściciela. Dyrektorem operacyjnym był przez ostatnie 5 lat. Poświęcił firmie dużą część swojego życia.
Przebył w niej długą drogę ➝ Z-ca kierownika magazynu ➝ Koordynator produkcji ➝ Kierownik Produkcji ➝ Dyrektor Produkcji.
Nowy właściciel potrzebował wszystkich oprócz Dyrektora Operacyjnego. Dyrektora Produkcji nazwano Plant Managerem, a wyższe zarządzanie przejął zarząd spółki kupującej.
Wspomniany Dyrektor Operacyjny został pożegnany z szacunkiem, także pod względem finansowym. Otrzymane na koniec środki pozwalały na spokojny rok życia bez konieczności podejmowania nowej pracy.
Ta historia mocno odcisnęła się na jego życiu.
Tak bardzo poświęcił się tej pracy, że nie potrafił przejść do kolejnych dni bez szkody na psychice.
➡️ Nie pamiętał sytuacji kiedy szukał pracy
➡️ Nie potrafił odpoczywać.
➡️ W swoim gabinecie spędzał większość swojego czasu.
➡️ W pierwszym odruchu chciał szybko szukać pracy, potem uznał jednak, że potrzebuje przerwy, żeby nieco życie poukładać.
To nie jest pojedyncza historia
Wiceprezes dużej firmy miał w kontrakcie wpisany zakaz konkurencji. Gdy zagraniczny właściciel zechciał mu podziękować, patrząc z boku wydawało się, że ma jak w bajce. Brak obowiązku świadczenia pracy przez kolejne 6 miesięcy, pełne wynagrodzenie i benefity, luksusowy samochód i karta służbowa.
Potem okazało się, że w tej branży nikt go już nie chciał zatrudnić. Zmienił branżę z dużym sukcesem, jednak łatwo nie było.
Zróżnicowane podejście do wyzwania
Spotykam się ze zjawiskiem, że w CV kandydatki/ci unikają informowania o dłuższej przerwie w pracy. Jest obawa, nie wiem czy uzasadniona. Może wynika z faktu, że młodzi rodzice nie mają łatwo na naszym rynku. Chciałbym nakłonić aplikujących do pisania otwarcie o swoim #careerGAP. A hiring managerom przypominam, że o ile nie zatrudniają kosmitów to większość ludzi ma tzw. życie i dla efektywności w pracy warto, żeby istniał work-life balance.
Oprócz tzw. zawodowych powodów, jak podane powyżej spotkałem się z innymi przyczynami dłuższej przerwy
➡️ Opieka nad dziećmi
➡️ Opieka nad rodzicami, małżonkiem
➡️ Podróże
➡️ Nauka związana z pasją
➡️ Przerwa zdrowotna
Jak Ty widzisz taką informację w CV?
_____________
Czytaj też:
Czy zatrudnić osobę, którą kiedyś zwolniłem?
W rekrutacji oferta ma kontrofertę
Oferta pracy od byłego pracodawcy
Dlaczego nowi zarabiają więcej?
Dlaczego rekrutacja to handel?
Tomasz Nalewajko – więcej na www.tomasznalewajko.pl
profil zawodowy na LinkedIn
Jako Headhunter od lat pozyskuję kadrę managerską i specjalistów. Jako wspieram klientów w tworzeniu i wdrażaniu rozwiązań, które skutecznie rozwijają ich biznes, z uwzględnieniem pracowników jako kluczowego zasobu firmy. Pracowników uważam za pierwszych i najważniejszych klientów firmy. Jeśli oni Cię „kupują” to jest to pierwszy krok do sukcesu biznesowego.
Prezenteizm dotyczy różnych chorób, w tym przewlekłych: zapalenia stawów, alergii, czy migren. Nie da się jednak ukryć, że największe emocje budzi prezenteim związany z infekcjami. Obecność zakaźnie chorego pracownika negatywnie odbija się na atmosferze w zespole. Wpływa na innych nie tylko fizycznie (poprzez rozsiewanie wirusów i bakterii), ale także psychicznie – głośny kaszel i nieprzyjemne odgłosy smarkania nie pozwalają się skupić, a poprzeczka zostaje postawiona niezwykle wysoko sugerując innym, że obecność chorego pracownika w firmie jest normą, regułą. Za jeden z najczęściej podawanych powodów prezenteizmu wymienia się właśnie presję otoczenia, a także lęk przed utratą stanowiska lub premii/pensji.
Choć zgodnie z prawem pracy wszyscy pracownicy mają równe prawa do skorzystania ze zwolnienia chorobowego bez ponoszenia konsekwencji – do nieefektywnej obecności w pracy przyznaje się większość z nas. Prezenteizm przestał być zmorą wyłącznie korporacji. Przebyte zapalenia płuc, przewlekłe zapalenia uszu, czy chore zatoki to przykłady „pamiątek” po naszej nadgorliwej obecności w pracy. Kariera kosztem zdrowia… tylko czy warto?